De weersvoorspellingen voor zondag 22 september waren niet onverdeeld gunstig maar toen mijn wekker om acht uur afliep scheen de zon al volop in mijn slaapkamer en hield dat het grootste deel van de dag vol. Niet alleen in mijn slaapkamer maar over het hele gedeelte van Gelderland waar wij de dag voor een groot deel zouden doorbrengen.
Hierden, op ruim een uur rijden vanuit de Betuwe en heel wonderlijk bijna voor alle gasten even ver. Kennelijk zijn er vele wegen die naar Hierden leiden.
Toen Ad en ik de oprijlaan opreden was alles precies zoals het hoort te zijn, een oprijlaan omzoomd door gesnoeide heesters met aan het eind een brug over de slotgracht en van daaraf een rode loper naar en over het bordes, het sprookje helemaal compleet.
Geen prins op het witte paard maar onze Ton in het stralend wit heette ons hartelijk welkom.
Zoals de afgelopen jaren gebruikelijk is, was de opkomst voor deze regio wederom aanzienlijk.
De koffie en thee wachtten op ons in een vrij moderne aanbouw van het kasteel De Essenburgh, maar we waren al zo overweldigd door de sfeervolle entree, de rijk gedecoreerde hal en de sprookjesachtige corridor dat dit niemand stoorde.
Ton sprak zijn welkomstwoord, daarna kreeg dhr. Jasper Ebbink het woord, de huidige uitbater van het kasteel dat trouwens uit de 17 eeuw stamt. Na de wetenswaardigheden aangehoord te hebben begaven we ons naar het schilderachtige terras, leuke, gemakkelijke zitjes overschaduwd door witte parasols.
Enfin, de foto’s van Wietze spreken voor zich, daar is niet meer tekst voor nodig.
De etagères werden geserveerd, de drankjes werden besteld en met het vergulde bestek in de hand genoten wij van al het lekkers.
Diverse leden maakten een tour door het vrij toegankelijke deel van het kasteel, anderen wandelden door het park en de echte liefhebbers deden het alletwee.
Het kasteel heeft een behoorlijke historie wat betreft bewoners, de meest heilige zijn de Witheren, of wel de Norbertijnen uit de gelijknamige abdijvan Berne uit Heeswijk Dinter, zij zijn tot de dag van vandaag nog steeds de eigenaren. De meest beruchte bewoners behoorden tot de Hermann Goering Divisie tijdens WOII. De gehele historie kunt u lezen op de site www.kasteelessenburgh.com/
Terug naar de Koffie en Klets, er was een grote opkomst, een zonovergoten middag, een goede sfeer, etagères vol lekkers, dus wat wil een mens nog meer?
Opnieuw, Ton chapeau en hartelijk dank.
Verslag: Hetty van der Kwast.
Foto's: Wietze Bakker.
INSCHRIJVEN NIEUWSBRIEF
Bent u geen lid van De Mascotte en wilt u toch op de hoogte blijven van het laatste nieuws? Schrijf u dan in voor de nieuwsbrief (leden ontvangen deze nieuwsbrief automatisch).