Jaarlijkse picknick, Eemnes

Van dit unieke evenement hebben diverse clubleden fotoreportages gemaakt. Kijk mee door de lens van:
- Ad van der Aa.
- Wietze Bakker.
- Michiel en Niels Aalberts, Gijs Rijnberk.


Het werd de hele week al in het vooruitzicht gesteld en de weergoden hielden zich aan hun voorspelling. Het zou naadje worden met het weer op zondag 26 augustus, de zondag waarop De Mascotte haar jaarlijkse picknick had gepland. Met de ruitenwisser aan togen circa 100 auto's met circa 250 picknickers al vroeg naar Bunnik waar op de plaats van samenkomst, het Postillion hotel, al vanaf 9.00 uur de koffie werd geserveerd. Prima koffie met een nog licht bevroren taartpunt brachten de vroege ontmoetingen van de leden op smaak.









Keurig volgens het tijdschema namen Jan A. Wagemaker en Ria Janssen-Hilhorst na enige tijd het woord om de verwachtingsvolle menigte voor te bereiden op een zeer bijzonder dagprogramma. Er stond een bezoek aan het landgoed Wulperhorst van clublid Wibi Soerjadi op het programma met natuurlijk een exclusief pianoconcert in de huiselijke concertzaal. Daarna zouden we via een route over minder bekende Gooise wegen koers zetten naar Eemnes om daar de jaarlijkse picknick te beleven.






De rit van Bunnik naar Zeist was slechts een paar kilometer lang en in no time reed een lange rij van Rolls-Royces en Bentleys door de stromende regen en over tot bagger geworden zandpaden van het landgoed Wulperhorst naar de cirkelvormige circuit voor de ingang van het landhuis. Parkeermeesters Frans en Teun wisten de grasvelden te sparen en de auto's schouder aan schouder op de juiste plekken op te stellen.












De leden en hun introducés bestegen de blauwe loper over de trappen van de fraaie ontvangsthal van het landhuis. Toen de zoveelste bui zich aandiende, ging het allemaal wat sneller en schuifelden de gelukkige bezitters van een kaartje voor het pianoconcert langs de talrijke Disneyfiguren om zich te nestelen in het concertzaaltje. Honderd muziekliefhebbers mochten met verpletterende tussenruimte op de te smalle stoelen plaats nemen. Meer mensen kon de zaal niet herbergen en de anderen konden zolang verpozen in de ontvangstruimte en tussen de voertuigen.


(Nee, de persoon rechtsboven is niet Wibi, maar de broer van een clublid...)






Ria nam het woord om het concert in te leiden. Alle fototoestellen en telefoontoestellen werden op non-actief gesteld en Wibi kon binnentreden. En plots stond hij daar, klein van gestalte, nerveus energiek en als altijd met een vrolijke, onbevangen uitstraling. Hij trakteerde het gehoor op het verhaal over zijn liefde voor het merk Rolls-Royce. De tocht naar zijn eerste concert legde hij af in een lelijke eend. Al snel werden dat grotere voertuigen tot hij op een dag kennis maakte met een Rolls-Royce. Vanaf dat moment vond hij het de ultieme voorbereiding voor een concert om per Rolls-Royce als in een huiskamer naar de concertzalen te worden gereden.



Wibi speelde drie muziekstukken. Meesterlijk als altijd. Met virtuoze vingersnelheden en vele sprintjes van uiterst links naar uiterst rechts op het klavier, en weer terug. Met een fabuleus aanslag zodat het instrument een prachtig verhaal ten gehore bracht. Het was genieten van de eerste tot de laatste noot.



Plensbuien verhinderden een gracieuze instap in de voertuigen. Toch wist iedereen de run naar zijn of haar auto te volbrengen. Teun en Frans waren de helden die ondanks de regen het verkeer begeleidden en de routebeschrijvingen verstrekten. De tocht voerde de stoet over fraai belommerde landwegen langs vele met riet bedekte boerderijen en monumentale panden door dorpen als Zeist, Huis ter Heide, Baarn, Den Dolder, Blaricum en dergelijke naar de eindbestemming Eemnes.









Het picknickveld was te klein voor alle voertuigen die de picknickers bij zich hadden. Toch wist ieder zich een picknickplek te verwerven en was het één groot toneel van smerende, prikkende, bakkende, drinkende en lachende mensen. Helaas, ook hier naderden de donkere wolken snel. Tenten kwamen uit het niets tevoorschijn, paraplus vormden één groot dak over het veld en kofferbakken werden dichtgeklapt. Vijf minuten slechts en de paraplus konden weer dicht. Tot een kwartiertje later de volgende wolk de aandacht opeiste.












De gezelligheid werd opgevoerd door de muzikanten Marleen Briggen en Arno van de Kerkhof uit Gemert. Hun gitaar en accordeon begeleidden hun evergreens die door de doorgaans rijpere bevolking van De Mascotte regelmatig uit volle borst werden meegezongen.







Klik op de foto hiernaast om mee te genieten van de sfeer die deze muzikanten wisten te creëren.
(Dit filmpje is 48 mb groot; het laden kan even duren)







Hoewel de buien tot heel wat improvisatie aanleiding gaven en de pret op enkele momenten ook best wel wisten te drukken, was het toch weer een magnifieke picknick met vele ontmoetingen op het compacte veld en met fraaie voertuigen als verbindend middel. En bovenal, het was weer perfect georganiseerd. Chapeau aan Ria Janssen-Hilhorst voor alle energie en vasthoudendheid die tot dit fraaie evenement hebben geleid.

Tekst en foto's: Marinus Rijkers


Voor een veelzijdige terugblik op dit fantastische evenement kijkt u ook mee door de lens van:
- Ad van der Aa.
- Wietze Bakker.
- Michiel en Niels Aalberts, Gijs Rijnberk.