Koffie & Klets, regio Zuid-Oost, Weert

EVEN BIJ ELKAAR THUIS ZIJN

Zondag 23 februari, een zonnige dag, een gezellige uitspanning ergens in de country-side van Weert.
Goed rij-weer, ook voor een al wat bejaarde wagen van niveau. Dus wat willen we nog meer om naar Weert te gaan.

Zo dachten denk ik velen van ons. Daar aangekomen stonden de dames mij al toe te glimmen op de parkeerplaats. Maar opvallend, de baasjes zaten binnen. Een zacht walsend geluid met af en toe een hogere toon kwam mij al tegemoet. Herkenbaar, veel zuiderlingen en de bekende boven-rivierlijke vrienden. Ongeveer 80 clubleden zaten heel gemoedelijk met elkaar te “koffiën en kletsen”. Ons regiohoofd en zijn gevolg ( Rob, René en Marius) waarschuwden ons dat we wellicht bij moeten gaan betalen, want dit is toch wel een grote aanslag op het regiobudget van ZO. Om toch wat terug te verdienen zal voortaan alle informatie per mail gestuurd gaan worden. De post wordt in de ban gedaan. Jammer voor hen die daar nog aandelen in hebben.
Ook werd een paar dat de sfeer van ZO wel eens wilde komen proeven apart geïntroduceerd. Ja, al die andere noordelingen voelen zich al thuis, dus dat is niet meer nodig. Ik denk dat onze nieuwe gasten zich zeker snel thuis zijn gaan voelen.Want wat is het nou dat maakt dat het echt een klein feestje is om de Koffie en Klets van ZO bij te wonen.

Ik denk vooral het gezellig “onder ons” zijn. Het is alsof je naar een grote familiebijeenkomst gaat, die zich al snel ontpopt in een gezellig herkenningsfeest. Men kent niet alleen elkaar als lid, maar ook als een persoon die deel uitmaakt van een groter geheel. Al is het maar uit de Klets en de foto’s. Lief en leed van de kinderen wordt uitgewisseld, kleinkinderen worden vol trots ten tonele gevoerd. Maar ook zaken als ziektes, bedrijfsontwikkelingen, verhuis- of verbouwplannen, vakanties, politiek en zelfs de Olympische Spelen komen aan bod.

En natuurlijk de hobby’s: niet alleen de auto’s. Natuurlijk wordt er gekletst over het wel of niet laten polijsten van een handvat, de juiste olie of een klein stripje waar je maar niet aan kunt komen. Nee, er zijn ook leden die nog andere, heel bijzondere, hobby’s hebben. Bijvoorbeeld het houden van bijen. En wat die bijen elkaar allemaal aandoen, je wil het gewoon niet weten. “Na de daad de dood!”

En dan ook nog de anekdotes. Eén wil ik u niet onthouden: hoe kun je een eeneiige baby-tweeling uit elkaar houden? Door ze door de bakker ( ja, u leest het goed: in Brabant kwam vroeger de bakker aan huis), op de hand te laten wegen. De één woog net iets meer dan de ander, maar een weegschaal kon men zich niet permitteren. Dus, de bakker biedt dan uitkomst.

Zo zie je maar weer, het was het middagje wel hoor! We waren even bij elkaar thuis.